بلوغِ درد

اساسم اگر،

عصایم نشود

ایستاده خواهم مُرد.

و برای مرغ هوا می پاشم

دانه ای

در سقف سر،

تا که فکر،

بلع نکند

توتیای نارس را.

در صفای اذهان

این بـلیغ ترین بلوغِ دردیست

که در باد هوا،

هوا خورده،

نمی شود.

http://www.shereno.com/profile.php?op=show&uid=38785

---