می روم
میروم جائیکه...
اسمش کجاست!
تو روزی،
می بینی، کجا را.
می خوانی شعرهایش را.
می دانی قصه هایش را.
نه پشت دارد و نه رو
عیان است در نهان
به زیبائی یک زن.
زن پیوسته است و فصل دارد
لیک چهار وصل است بانو
جائیکه
با نقاب هم زیباست
باحجاب هم باید، رخ نمود
با عفاف هم باید، دامن گشود
آنجا...
کجاست.
سلام وب خوبی دارین خوشحال میشم به ما هم سر بزنید و نظرات و انتقاد سازنده خود را مطرح سازید
بسیار زیبا بود...