زخم های آهسته

مهدی حاجی اسمعیل لو

زخم های آهسته

مهدی حاجی اسمعیل لو

درد خیابانی

دنیا را به گردن خواهم آویخت

تا گور


دنیایی که به خاک کشدَم

می کشم تا خاک گور


گواهَم شو خاکسپاری را

درین گود


بی گور و بی گود،

 که گورزا

نَمی رَم هرگز


ای لاخ وُ لاشِ لابیده

در حریر


اهرمن لاخ وُ

لاش، لات می بَرد


لاابالی مکن لااقل 

درین لایحه.


لادنِ کوته گرچه نیستی  

ولیکن

لاشبرگ، نه بیهوده باش.


فضل لافیدن تو را چه سود

هرزه لای.


لامپِ سقف آویز گر نَیرزی  

لال

لاله لعل باش


تا که یک لحظه

فقط یک لحظه درد خیابانی باش

تا کور



پ.ن

.

.

در خیابان چیزهایی هست

بچه های خیابانی

...........  خیابانی

...........  خیابانی

و...............

=

درد خیابانی

.

لاش: اولی جسد حیوان، دومی چپاول وغارت

لات: فقیر و تهی دست

به امید روزی که جامعه از این دردها رهایی یابد

http://www.shereno.com/profile.php?op=show&uid=38785



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد